Tradycje przyrządzania ryb w polskiej kuchni epoki baroku, doceniali cudzoziemcy całej Europy. Najbardziej znaną wówczas polską potrawą z ryb był szczupak po polsku. Ein Polnischen Hecht , odnajdujemy w niemieckiej książce kucharskiej tamtej epoki Ein Köstlich new Kochbuch, wydanej w 1598 r., której autorką była Anna Weckerin. Szczupak po polsku, pojawiał się w kulinarnych źródłach Europy, jako znakomita polska potrawa znacznie wcześniej, także w niemieckich i źródłach receptur pisanych ręcznie. Odnajdujemy ją w książce Sabriny Welserin z 1553 roku, w popularnej książce kucharskiej Balthasara Staindla Ein sehr Künstlichs und nutzlichs Kochbuch z 1569 roku. Jak pisze Marta Sikorska, w „Pasażu wiedzy” Muzeum Pałacu Jana III Sobieskiego w Wilanowie – Każdy z tych przepisów jest inny. Ich autorzy starali się odtworzyć smak szczupaka po polsku, korzystając z lokalnie dostępnych produktów, bądź tworząc pewne wariacje na ten temat, dodając dostępne i preferowane przez siebie składniki. Jednak dopiero szczupak według przepisu Anny Weckerin przyrządzony jest w sposób najbardziej zbliżony do polskiego przekazu z pierwszej polskiej książki kucharskiej – Compendium Ferculorum Stanisława Czernieckiego, wydanej znacznie później, w roku 1682!
