Spawanie półautomatyczne (lub spawanie łukowe w osłonie gazowej, spawania w osłonie CO2) to jedno z określeń, oznaczające technikę MIG/MAG. Urządzenia spawalnicze stosowane w tej metodzie nazywa się półautomatem spawalniczym oraz migomatem. Spawarka tego typu charakteryzuje się tym, że podajnik drutu może być wbudowany w źródło prądu lub umieszczony na zewnątrz a źródłem gazu osłonowego jest butla z gazem, niekiedy jest również dodatkowo wyposażona w układ chłodzący. Elektroda spawarki jest kierowana ręcznie, ze stałą prędkością.
W tej technice wykonywania stałego połączenia powierzchni najczęściej stosuje się gazy takie jak: argon, argon z dodatkiem 5% tlenu lub 20% dwutlenku węgla, bądź czysty dwutlenek węgla. Spawarka mig/mag jest wykorzystywana do tworzenia połączeń na blachach o cienkiej grubości.
Jeszcze zanim spawarka mig/mag rozpocznie swoje działanie, należy odpowiednio wyregulować niezbędne ustawienia. Stosując migomaty trzeba zadbać o odpowiednie wyregulowanie funkcji: rodzaj i biegunowość prądu spawania, natężenie i napięcie łuku, prędkość podawania drutu, rodzaj i średnica drutu, rodzaj i natężenie przepływu gazu osłonowego, długość wysunięcia drutu, prędkość spawania oraz pochylenie uchwytu.
Tuż po naciśnięciu przycisku na uchwycie spawarki dochodzi do zajarzenia się łuku o charakterze kontaktowym. Podczas spawania, drut wysuwa się z wybraną wcześniej prędkością, a następnie stapia się i w wyniku zjawiska samoregulacji jego długość utrzymuje się na stałej wielkości. Zadaniem spawacza jest równomierne przemieszczanie spawarki wzdłuż spoiny. Bardzo ważne jest stałe obserwowanie jej kształtu i utrzymywanie stałej pozycji i odległości uchwytu od łączonego właśnie elementu. Nawet najmniejsza chwila nieuwagi może sprawić, że cała wcześniej wykonana praca pójdzie na marne, jedyne co wówczas pozostaje, to przerwać spawanie i zacząć wszystko od nowa.
Nazwa spawania półautomatycznego, do którego wykorzystujemy spawarki MIG/ MAG (znane powszechnie jako migomaty) wywodzi się z połączenia dwóch angielskich skrótów. W tym przypadku MIG (Metal Inert Gas) to spawanie z obojętnym chemicznie gazem osłonowym (np. argon, hel). Z kolei MAG (Metal Active Gas) oznacza proces stałego łączenia powierzchni stalowych w oparciu o chemicznie aktywny gaz osłonowy (np. CO2). Dla skrócenia tych nazw wprowadzono jeszcze jedną: GMAW – (Gas Metal Arc Welding), jednak jest ona używana głównie na terenie Stanów Zjednoczonych.
Spośród wszystkich zalet stosowania spawarki mig/mag wymienić można przede wszystkim:
uniwersalność – odpowiednia do spawanie rożnych metali i stopów we wszystkich pozycjach.
migomaty pozwalają na zachowanie dużej wydajności procesu spawania
spawarki mig/mag generują stosunkowo niewielki koszt materiałów ( średnio są niższe o około 20% od kosztów spawania elektrodami otulonymi)
migomaty tworzą spoiny o dobrej jakości
możliwość zautomatyzowania i zmechanizowania procesu
Skoro są zalety, muszą istnieć również wady. Największymi minusami spawarki mig/mag są:
jakość spoin zależna przede wszystkim od umiejętności spawacza
wysokie koszty urządzeń spawalniczych i ich wyposażenia
migomaty mają większa skłonność do tworzenia przyklejeń i porów w spoinie.
Jak widać, zalety zdecydowanie górują nad wadami, jednak ostateczny wybór metody spawania zależy tylko od Ciebie!
